خوردن گوشت مرغ بهتر است یا بوقلمون؟
تاریخ انتشار: ۲۷ دی ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۵۳۵۹۳۰
به گزارش گروه اجتماعی ایسکانیوز، همین عوامل امروزه مقایسه بین مرغ و بوقلمون از نظر طعم و فواید آنها برا سلامتی را اجتناب ناپذیر کرده است. با کاوش در قلمرو طعم، مشخصات غذایی، و تطبیق پذیری در آشپزی، ما شاهد رقابتی سالم بین مرغ و بوقلمون در این مطلب خواهیم بود. به نظر شما کدام یک سالم ترین و خوشمزه تراست؟
بیشتر بخوانید: چربی سالم رژیمی چیست؟بیایید با خواندن این مطلب نگاهی به مزایا و فواید مرغ و بوقلمون و تفاوت‌های آنها بیندازیم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
مرغ، یک منبع پروتئین همه کاره است که به طور گسترده مصرف می‌شود و فواید سلامتی زیادی را ارائه می‌دهد. این ماده غذایی سرشار از پروتئین بدون چربی، رشد ماهیچه‌ها را تقویت می‌کند، مرغ همچنین با القای احساس سیری به مدیریت وزن کمک می‌کند و با محتوای فسفر و کلسیم خود از سلامت استخوان‌ها حمایت می‌کند. علاوه بر این، مرغ منبع غنی ویتامین‌های ضروری مانند B۶ ، B۱۲ و نیاسین (ویتامین B ۳) است که باعث بهبود عملکرد سیستم عصبی سالم می‌شود. اسید آمینه تریپتوفان در مرغ برای تقویت سطح سروتونین ، تقویت خلق و خو و کاهش استرس شناخته شده است. با توجه به مشخصات غنی از مواد مغذی و چربی اشباع کم ، استفاده از مرغ در یک رژیم غذایی متعادل می‌تواند به سلامت کلی بدن کمک کند.
بوقلمون چطور؟بوقلمون که مصرف آن در ایران کمتر رواج دارد و در کشورهای اروپایی و آمریکای شمالی بیشتر در جشن‌های مناسبتی خورده می‌شود، دارای گوشتی کم چرب و مغذی با مجموعه‌ای از فواید سلامتی خاص خود است. این نوع مرغ سرشار از پروتئین با کیفیت بالا است که برای رشد و ترمیم عضلات ضروری است. بوقلمون همچنین حاوی مواد مغذی حیاتی مانند سلنیوم است که از سیستم ایمنی بدن حمایت می کند. همچنین بوقلمون فسفر دارد که برای سلامت استخوان ها ضروری است. علاوه بر این، منبع خوبی از ویتامین‌های B۶ و B۱۲ است که متابولیسم (سوخت و ساز) انرژی و سیستم عصبی سالم را تقویت می‌کند. اسید آمینه تریپتوفان موجود در بوقلمون به تولید سروتونین و به تنظیم خلق و خو و کاهش استرس کمک می‌کند. انتخاب بوقلمون به عنوان یک گزینه پروتئینی می‌تواند یک تصمیم خوش طعم و آگاهانه برای سلامتی باشد.
مقایسه مواد مغذیمرغ و بوقلمون هر دو منابع عالی پروتئین بدون چربی هستند و مواد مغذی ضروری مختلفی را ارائه می دهند. در اینجا به ترتیب مقایسه‌ای از محتوای غذایی ۱۰۰ گرم گوشت بدون پوست مرغ و بوقلمون آورده شده است:
مرغکالری: ۱۶۵
پروتئین: ۳۱ گرم
چربی کل: ۳.۶ گرم
چربی اشباع شده: ۱ گرم
چربی اشباع نشده: ۱.۳ گرم
چربی اشباع نشده: ۰.۹ گرم
کلسترول: ۸۵ میلی گرم
سدیم: ۷۴ میلی گرم
پتاسیم: ۲۵۶ میلی گرم
کالری: ۱۳۵
پروتئین: ۲۹ گرم
چربی کل: ۳ گرم
چربی اشباع شده: ۱ گرم
چربی اشباع نشده: ۱ گرم
چربی اشباع نشده: ۰.۶ گرم
کلسترول: ۷۰ میلی گرم
سدیم: ۵۰ میلی گرم
پتاسیم: ۲۵۶ میلی گرم
مرغ و بوقلمون هر دو منابع پروتئینی بدون چربی هستند که فواید سلامتی مختلفی دارند. هر دو دارای چربی اشباع شده کم و پروتئین بالایی هستند که باعث رشد عضلات و بهبود در عملکرد کلی بدن می‌شود. بوقلمون معمولا کالری و چربی کمتری نسبت به مرغ دارد که آن را گزینه کمی سالم‌تر برای افراد علاقه‌مند به کاهش وزن می‌کند. علاوه بر این، بوقلمون منبع خوبی از مواد مغذی مهم مانند سلنیوم است که از عملکرد سیستم ایمنی پشتیبانی می کند.
مرغ به دلیل تطبیق پذیری و توانایی جذب طعم‌های مختلف ادویه‌ها و چاشنی‌ها شناخته شده است، که آن را به یک انتخاب محبوب در طیف گسترده‌ای از غذاها تبدیل کرده است. از سوی دیگر، برخی از مردم از طعم کمی متفاوت و ناآشنا تر بوقلمون، استقبال می‌کنند.
انتهای پیام/
کد خبر: 1215936 برچسب‌ها دانستنی هامنبع: ایسکانیوز
کلیدواژه: دانستنی ها مرغ و بوقلمون ۱ گرم چربی مواد مغذی میلی گرم
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.iscanews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسکانیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۵۳۵۹۳۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ورزش باعث رشد قد می‌شود؟
آفتاب‌‌نیوز :
هورمون رشد در طول شبانه روز به شکل ضربانی ترشح می‌شود و برخی محرک‌های فیزیولوژیک می‌توانند، ترشح هورمون رشد را تحریک کنند. دو تا از قوی‌ترین این محرک‌ها، ورزش و خواب هستند و هورمون رشد نقش‌های متفاوتی در طول زندگی دارد؛ از تاثیر روی رشد، بازیافت عضله، استخوان و کلاژن گرفته تا تنظیم جنبه‌های انتخابی عملکرد متابولیک شامل افزایش متابولیسم چربی و حفظ ترکیب بدنی سالم تر در آینده و ورزش های قدرتی و هوازی می‌توانند موجب افزایش قابل توجه ترشح هورمون رشد شوند و با افزایش شدت ورزش، ترشح بیشتر می شود.
اگر حجم ورزش بیش از توان فرد باشد، ابتدا دچار خستگی تمرینی می‌شود. متغیرهای تکرار، زمان و شدت، حجم ورزش را تعیین می‌کنند و در صورتی که حجم زیاد در طول زمان ادامه یابد، فرد وارد مرحله بیش‌تمرینی و تغییرات هورمونی ناشی از آن و تاخیر رشد شود.
از سوی دیگر در برخی ورزش‌ها به ویژه ورزش‌های دارای دسته‌بندی وزنی یا ورزش‌های استقامتی یا ورزش‌هایی که زیبایی حرکات و نظر داوران و شکل بدنی ممکن است در امتیازدهی موثر باشند، تمایل ورزشکاران به کاهش وزن و کاهش درصد چربی بدن بیشتر است. بدین ترتیب، ورزشکاران ممکن است دچار کمبود نسبی انرژی شوند. این وضعیت در ابتدا در بانوان ورزشکار با عنوان سه گانه بانوان ورزشکار (اختلالات خورد و خوراک- آمنوره- پوکی استخوان) معرفی و در مشاهدات و مطالعات بعدی مشخص شد که تاثیرات کمبود انرژی، خیلی فراتر از این مثلث بوده و تغییرات هورمونی و عوارض آن در پسران هم قابل رویت است. بنابراین، نام آن به سندروم کمبود نسبی انرژی تغییر یافت و بدیهی است در ورزشکارانی که دچار این مشکل می شوند، رشد و بلوغ دچار اختلال می‌شود.
بر اساس این مطلب که از سوی لاله حاکمی، متخصص پزشکی ورزشی تهیه شده و از سوی فدراسیون پزشکی ورزشی در اختیار ایسنا قرار گرفته، آمده است: افرادی که بیش از اندازه ورزش می‌کنند و به اندازه ورزش مواد غذایی دریافت نمی‌کنند، غیر از بحث کمبود انرژی نسبی، دچار کمبود مواد مغذی می‌شوند و بدیهی است کمبود ریزمغذی ها و درشت مغذی ها می‌توانند در رشد اختلال ایجاد کنند.
در ورزشکاران در حال رشد که صفحات رشد باز و فعال هستند، وارد آمدن ضربات مکرر یا ضربه ناگهانی شدید ممکن است به این صفحات آسیب رسانده و متعاقب آن رشد طولی استخوان دچار مشکل شود. برخی فعالیت‌ها مثل پریدن از ارتفاع بالا روی سطوح سخت می‌تواند به صفحات رشد آسیب برساند و سطوح جاذب ضربه مثل تشک‌های فرود، ضربه وارد شده را به اندام بر نمی‌گردانند اما فرود روی سطوح غیرجاذب موجب بازگشت نیرو به مفاصل و آسیب صفحات رشد می‌شود.
در بلوغ جسمی، عمدتا تمرکز بر هورمون‌های جنسی و برای شروع عادت ماهیانه نیاز به سطح مشخصی از درصد چربی بدن است. چربی‌های بدن، حاوی آروماتاز هورمون‌های جنسی بوده و تبدیل استروئیدهای مردانه را تسریع می‌کنند. ورزش، موجب کنترل وزن و درصد چربی بدن شده و از بلوغ زودرس جلوگیری می‌کند. با توجه به اینکه صفحات رشد به دنبال بلوغ بسته می‌شوند، ممکن است در بلوغ زودرس ابتدا یک رشد جهشی نسبت به همسالان دیده شود اما در نهایت، قد این افراد کوتاه‌تر خواهد ماند. این مشکلی است که در مصرف استروئیدهای آنابولیک در سنین نوجوانی نیز اتفاق می افتد. همان طور که می‌دانید، استروئیدهای آنابولیک از دسته S۱ در لیست ممنوعه دوپینگ قرار دارند و علاوه بر تاثیرات گوناگون مخرب دیگر، این داروها موجب بلوغ زودرس و بسته شدن زودرس صفحات رشد در نوجوانان و کوتاه ماندن قد در بزرگسالی می شوند.
بدیهی است که برای بلوغ اجتماعی و روانی، ارتباطاتی که در ورزش تشکیل می شود از یک سو و احساس عزت و اعتماد به نفسی که فعالیت‌های ورزشی به ارمغان می‌آورد از سوی دیگر، بالندگی و بلوغ را تسهیل می‌کند و مراقبت سازمانی و خانوادگی، آموزش مهارت «نه گفتن» و هدایت ورزشکاران نوجوان به محیطی عاری از دارو و دوپینگ از اصول پیشگیری از صدمات اجتماعی در دوران بلوغ است و محیط های ورزشی از این مهم مستثنا نیست.
منبع: خبرگزاری ایسنا
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»